به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ حضرت علی اکبر فرزند امام حسین علیهما السلام در بین سال های 33 تا 35 ه از مادری به نام لیلا دختر ابی مرّه در شهر مدینه چشم به جهان گشود. وی در مکتب انسان ساز پدر شیوه های صحیح دفاع از مکتب و اطاعت از امامت و حمایت از آرمان های مقدس آن را آموخت. او در روز عاشورا اولین نفر از بنی هاشم بود که پس از مبارزه جانانه جام شهادت سر کشید. روز میلاد حضرت علی اکبر علیه السلام به روز جوان نامگذاری شده است.
حضرت علی اکبر علیه السلام
حضرت علی اکبر (ع) فرزند بزرگ امام حسین در سال 33 هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود.
مادر بزرگوار وی لیلا دختر ابی مره است. لیلا برای امام حسین پسری آورد، رشید، دلیر، زیبا، شبیه ترین کس به رسول خدا، رویش روی رسول، گفتگویش گفتگوی رسول خدا ، هر کسی که آرزوی دیدار رسول خدا را داشت بر چهره پسر لیلا می نگریست، تا آنجا که پدر بزرگوارش می فرماید "هرگاه مشتاق دیدار پیامبر می شدیم به چهره او می نگریستیم"؛ به همین جهت روز عاشورا وقتی اذن میدان طلبید و عازم جبهه پیکار شد، امام حسین چهره به آسمان گرفت و گفت «اللهم اشهد علی هؤلاء القوم فقد برز الیهم غلام اشبه الناس برسولک محمد خلقا و خلقا و منطقا و کنا اذا اشتقنا الی رؤیة نبیک نظرنا الیه...».
حضرت علی اکبر علیه السلام اولین شهید عاشورا از بنی هاشم بود. شجاعت و دلاوری حضرت علی اکبر و رزم آوری و بصیرت دینی و سیاسی او، در سفر کربلا به ویژه در روز عاشورا تجلی کرد. سخنان و فداکاریهای وی نیز به خوبی مؤید این مطلب است .
.jpg)
شمه ای از فضائل و مناقب حضرت علی اکبر علیه السلام
تربیت شایسته امام حسین (ع) سبب شد که علی اکبر به بهترین صفات کمال آراسته شود. عواملی همچون: اصالت خانوادگی، تربیت و وراثت، کسب علم و فضایل که از عناصر تشکیل دهنده شخصیت هر کس است، در وجود و زندگی او فراهم بود. خلق و خوی او و رفتار و حرکات و ادب و متانتش در حدّ اعلای برجستگی و درخشندگی بود. آن گونه که گفته و نوشته اند، رفتارش یادآور حرکات و رفتار پیامبر خدا (ص) بود و همین سبب می گشت تا در چهره او شخصیت پیامبر را مشاهده نمایند و با دیدن او یاد حضرت رسول (ص) را در ذهن ها زنده کنند. علی اکبر، نسخه ای برابر با اصل نسبت به رسول خدا و شاخه ای از آن شجره طیبه و ریشه پاک بود و وارث همه خوبی های خاندان عصمت و طهارت به شمار می رفت.
علی اکبر (ع)، از جوانی مجموعه ای از خوبی ها و فضیلت ها و نمونه ای روشن از فضایل عترت پاک پیامبر بود. حتی کسی چون معاویه هم که دشمن خاندان عصمت بود، به فضایل او اقرار داشت.
رابطه سرشار از ادب و احترام علی اکبر (ع) به پدر و علاقه و محبت پدر به فرزند، در همه مراحل زندگی این دو الگوی فضیلت وجود داشت و نهایت و اوج آن، در صحنه عاشورا دیده می شود که به آن اشاره می کنیم.
تربیت ولایی و تأدیب شایسته، سبب شده بود علی اکبر همواره در خدمت و اطاعت پدر بزرگوارش باشد و در نهایت ادب، گوش به فرمان و آماده جان نثاری شود.
علی اکبر (ع) دارای همسر و خانواده بودند
وی ادامه داد: در کتاب کامل الزیارات وقتی سلام به حضرت علی اکبر(ع) داده می‌شود، سلام به خانواده و آبا و اجداد ایشان هم داده می‌شود. این مطلب بیان کننده آن است که حضرت علی اکبر دارای زن و فرزند بودند. البته باید به این مطلب هم اشاره کرد که ادامه نسل امام حسین (ع) از حضرت زین العابدین (ع) بوده است و سند قطعی از ادامه نسل از فرزند بزرگ امام حسین (ع) در دست نیست.
این سخنران مذهبی درباره جهاد علی اکبر در کربلا بیان کرد: حضرت علی اکبر (ع) در حادثه کربلا به محضر پدر می‌رسند و اجازه جنگ می‌گیرند؛ اباعبدالله بدون درنگ اذن جهاد به ایشان می‌دهند. این موضوع دو معنا دارد: اول اینکه امام حسین (ع) از همه چیز گذشته بود و در عشق بازی با حضرت حق ذره‌ای درنگ نمی‌کرد؛ حتی جان عزیزترین فرد نزد خودش را هم در راه خدا فدا کرد. این داستان زیبا یک طرف دیگر هم دارد که حضرت علی اکبر (ع) چقدر از دنیا بریده و آماده وصل به خدا بود؛ این موضوع آمادگی و ظرفیت حضرت علی اکبر (ع) برای شهادت را نشان می‌دهد؛ اینکه چقدر حضرت علی اکبر روحش خدایی بود و رنگ تعلق نداشت.
وی در خصوص سن این حضرت در زمان شهادت گفت: درباره سن حضرت علی اکبر (ع) در زمان شهادت دو نقل معتبر وارد شده است؛ اولین نقل سن شهادت حضرت علی اکبر (ع) را ۲۵ سال بیان می‌کند و در تایید این مطلب به سخن حضرت زین العابدین (ع) در مجلس ابن زیاد لعنت الله علیه استناد می‌شود. حضرت سجاد (ع) در این مجلس به برادر بزرگتر از خودشان اشاره می‌کنند که در کربلا به شهادت رسیده است. دیگر سند نیز اشاره به روایت برخی تاریخ نویسان دارد که زمان تولد ایشان را دو سال قبل از کشته شدن خلیفه سوم می‌دانند؛ یعنی سال ۳۳ هجری قمری که با این وصف سن مبارک حضرت علی اکبر (ع) در زمان شهادت (سال ۶۱ هجری قمری) حدود ۲۷ سال می‌شود.
.jpg)
حضرت علی اکبر علیه السلام، الگوی جوانان
جوان، محتاج اسوه و الگوست. اسوه و الگوی جوان، باید جوان باشد؛ تا فضایل و کمالات این جوان دست یافتنی و ملموس باشد.
قرآن برای زندگی بشر، اُسوه و الگو معرفی می کند؛ «و لکم فی رسول الله اسوه حسنه». اگر پیامبر و سبک زندگی نبوی اسوه و الگوست، هر شخص و سبک دیگری اگر بخواهد اسوه و الگو باشد، باید رنگ و بوی پیامبر را داشته باشد و «اشبه الناس خلقاً خُلقاً و منطقاً برسول الله» باشد.
امام حسین علیه السلام حضرت علی اکبرعلیه السلام را عصارة بنی هاشم و شبیه ترین مردم به پیامبر صلی الله علیه وآله دانسته، فرمود هر وقت دلمان برای رسول الله تنگ می شد، مشتاق زیارت علی اکبر می شدیم و زیارت و ملاقات علی اکبر علیه السلام بود که دلمان را در فراق پیامبر صلی الله علیه وآله تسلی می بخشید.
پس اگر کسی شیفتة جمال و کمال پیامبر صلی الله علیه وآله است، می تواند از رخسار و فضایل علی اکبر هم به پیامبر صلی الله علیه وآله برسد.
آیه‌ای که امام حسین (ع) درباره حضرت علی اکبر (ع) تلاوت کردند
حجت الاسلام مرتضی وافی مطرح کرد: هنگامی که از حضرت ابا عبدالله (ع) در مورد جایگاه و شخصیت حضرت علی اکبر (ع) سوال شد، ایشان این آیه را قرائت کردند: «ان الله اصطفی آدم و نوحا و آل ابراهیم و آل عمران علی العالمین، ذریه بعض‌ها من بعض و الله سمیع علیم». خداوند پیامبران بزرگوار حضرت آدم و حضرت نوح را به عنوان پیامبری برگزیده است و آل ابراهیم و آل عمران را بر عالمین برگزیده و بعضی از این ذریه را بر برخی دیگر برتری داده و خداوند شنوا و داناست. (آیه ۳۳ سوره آل عمران)
.jpg)
شهادت حضرت علی اکبر علیه السلام
او اولین شهید عاشورا از بنى هاشم بود. شجاعت و دلاورى حضرت على اکبر و رزم آورى و بصیرت دینى و سیاسى او، در سفر کربلا بویژه در روز عاشورا تجلى کرد.
روز عاشورا پس از شهادت یاران امام، اولین کسى که اجازه میدان طلبید تا جان را فداى دین کند، او بود. اگر چه به میدان رفتن او بر اهل بیت و بر امام بسیار سخت بود، ولى از ایثار و روحیه جانبازى او جز این انتظار نبود. وقتى به میدان می رفت، امام حسین در سخنانى سوزناک به آستان الهى، آن قوم ناجوانمرد را که دعوت کردند ولى تیغ به رویشان کشیدند، نفرین کرد.
حضرت على اکبر نزدیکترین شهیدى است که با امام حسین دفن شده است. مدفن او پایین پاى اباعبد الله الحسین(ع) قرار دارد و به این خاطر ضریح امام شش گوشه است.
